Korona królów
Początek 1438 roku. Król Władysław Jagiellończyk nie wie, jaką podjąć decyzję w sprawie korony czeskiej dla Kazimierza. Zofia i juniorzy spotykają się z Czechami. Zofia blefuje, że Władysław zgadza się, aby jego brat dostał czeską koronę. Kucharz Tomasz traci posadę za pobicie wojewody Malskiego. I ma o to pretensje do żony. Katarzyna Karska prosi Malskiego, żeby wycofał oskarżenie. W wawelskiej kuchni bałagan i same problemy. Hynek ma nad tym zapanować. W mieście Katka pewna, że nawiedziła ją Matka Boska, próbuje nawracać grzeszników. I prosi Jana Długosza, sekretarza biskupa krakowskiego, o rozmowę z Oleśnickim.
Początek 1438 roku. Król Władysław Jagiellończyk nie wie, jaką podjąć decyzję w sprawie korony czeskiej dla Kazimierza. Zofia i juniorzy spotykają się z Czechami. Zofia blefuje, że Władysław zgadza się, aby jego brat dostał czeską koronę. Kucharz Tomasz traci posadę za pobicie wojewody Malskiego. I ma o to pretensje do żony. Katarzyna Karska prosi Malskiego, żeby wycofał oskarżenie. W wawelskiej kuchni bałagan i same problemy. Hynek ma nad tym zapanować. W mieście Katka pewna, że nawiedziła ją Matka Boska, próbuje nawracać grzeszników. I prosi Jana Długosza, sekretarza biskupa krakowskiego, o rozmowę z Oleśnickim.
Początek 1438 roku. Na Wawel przyjeżdżają Honzik z Sanu i Jan Capek z Holeszowic. Proponują koronę Kazimierzowi. Królowa Zofia jest za, Oleśnicki – przeciw. Katkę nawiedza we śnie Matka Boska. I teraz żona rzeźnika ma misję. Ostrzega mieszczan, że jeśli nie porzucą życia w grzechu, spotka ich straszna kara. Kunegunda wymusza na Giovannim ślub w Krakowie. Wojewoda Malski w końcu wyznaje Karskiej miłość i... dostaje w twarz od jej męża, kucharza Tomasza. Mszczuj zostaje wdowcem. Wraca na Wawel.
Początek 1438 roku. Na Wawel przyjeżdżają Honzik z Sanu i Jan Capek z Holeszowic. Proponują koronę Kazimierzowi. Królowa Zofia jest za, Oleśnicki – przeciw. Katkę nawiedza we śnie Matka Boska. I teraz żona rzeźnika ma misję. Ostrzega mieszczan, że jeśli nie porzucą życia w grzechu, spotka ich straszna kara. Kunegunda wymusza na Giovannim ślub w Krakowie. Wojewoda Malski w końcu wyznaje Karskiej miłość i... dostaje w twarz od jej męża, kucharza Tomasza. Mszczuj zostaje wdowcem. Wraca na Wawel.
Początek 1438 roku. Król Władysław Jagiellończyk po raz pierwszy stawia się Oleśnickiemu. Chodzi o biskupstwo poznańskie. Na Wawel przyjeżdża owdowiała cesarzowa Barbara Cylejska i próbuje oczarować Władysława. Władysław nie jest zainteresowany cesarzową, starszą od swojej matki, a Kazimierz tylko go w tym utwierdza. Zofia pozbywa się Barbary z Wawelu, dając jej dochody z Sandomierza i ziemi sandomierskiej. Między ochmistrzynią królowej Katarzyną Karską, a wojewodą łęczyckim Malskim coraz częściej pojawia się nić porozumienia, a nawet sympatii. Mszczuj jedzie do swojego majątku. Jego żona jest ciężko chora. W Krakowie Bdzigost i przyjaciele sposobem doprowadzają do narzeczeństwa Giovanniego i Kunegundy.
Początek 1438 roku. Król Władysław Jagiellończyk po raz pierwszy stawia się Oleśnickiemu. Chodzi o biskupstwo poznańskie. Na Wawel przyjeżdża owdowiała cesarzowa Barbara Cylejska i próbuje oczarować Władysława. Władysław nie jest zainteresowany cesarzową, starszą od swojej matki, a Kazimierz tylko go w tym utwierdza. Zofia pozbywa się Barbary z Wawelu, dając jej dochody z Sandomierza i ziemi sandomierskiej. Między ochmistrzynią królowej Katarzyną Karską, a wojewodą łęczyckim Malskim coraz częściej pojawia się nić porozumienia, a nawet sympatii. Mszczuj jedzie do swojego majątku. Jego żona jest ciężko chora. W Krakowie Bdzigost i przyjaciele sposobem doprowadzają do narzeczeństwa Giovanniego i Kunegundy.
Jesień 1437 r. Stronnictwo królewskie się wykrusza. Piotr Szafraniec, Wojciech Jastrzębiec i Stanisław Ciołek umierają. Młody król Władysław słyszy od Grety niepokojącą przepowiednię o swoich krótkich rządach. Do Sanoka przyjeżdża królewicz Kazimierz. Królowa Zofia rusza na Wawel, żeby skonsolidować opozycję wobec Oleśnickiego i wesprzeć Władysława. Do Budy przyjeżdżają polscy posłowie, Sambor i Mszczuj, próbując po raz kolejny prosić cesarza o rękę jego wnuczki dla polskiego króla. Cesarzowa Barbara Cylejska proponuje im swoją rękę. Zygmunt Luksemburski umiera.
Jesień 1437 r. Stronnictwo królewskie się wykrusza. Piotr Szafraniec, Wojciech Jastrzębiec i Stanisław Ciołek umierają. Młody król Władysław słyszy od Grety niepokojącą przepowiednię o swoich krótkich rządach. Do Sanoka przyjeżdża królewicz Kazimierz. Królowa Zofia rusza na Wawel, żeby skonsolidować opozycję wobec Oleśnickiego i wesprzeć Władysława. Do Budy przyjeżdżają polscy posłowie, Sambor i Mszczuj, próbując po raz kolejny prosić cesarza o rękę jego wnuczki dla polskiego króla. Cesarzowa Barbara Cylejska proponuje im swoją rękę. Zygmunt Luksemburski umiera.
Wrzesień 1435 roku. Wojska Świdrygiełły ponoszą klęskę pod Wiłkomierzem. Ranny w bitwie Zygmunt Korybutowicz umiera. Na Wawelu chaos, bo kucharz jest chory, a kuchcik zaginął. Tymczasem z Wisły wyłowiono topielca. Gromek mdleje, gdy widzi wyłowione zwłoki. Na szczęście to nie Hynek. Karska ma tajemniczego adoratora. Tym razem dostała bukiet czerwonych róż. Malski dziwnie się zachowuje. Dorota wzdycha do Mszczuja, ale udaje niedostępną. Zofia i Hincza coraz bardziej się do siebie zbliżają.
Wrzesień 1435 roku. Wojska Świdrygiełły ponoszą klęskę pod Wiłkomierzem. Ranny w bitwie Zygmunt Korybutowicz umiera. Na Wawelu chaos, bo kucharz jest chory, a kuchcik zaginął. Tymczasem z Wisły wyłowiono topielca. Gromek mdleje, gdy widzi wyłowione zwłoki. Na szczęście to nie Hynek. Karska ma tajemniczego adoratora. Tym razem dostała bukiet czerwonych róż. Malski dziwnie się zachowuje. Dorota wzdycha do Mszczuja, ale udaje niedostępną. Zofia i Hincza coraz bardziej się do siebie zbliżają.
Początek 1435 roku. Maria, po ucieczce od brutalnego męża, rusza na Litwę. Towarzyszą jej Spytek i Andrzej Tęczyński. Jan Hincza namawia Dziersława, by pogodził się ze stryjem i oddał zrabowane mu skarby. Do arcybiskupa Jastrzębca dociera tylko ułamek roztrwonionego majątku. Dorota z Rytwian jedzie do Sanoka. Towarzyszy jej Mszczuj. Na zamku sanockim Karska ma tajemniczego adoratora, który podrzuca jej prezenty. Zygmunt Korybutowicz dociera do Krzyżaków. Proponuje układ przeciwko Koronie. Do paktu dołącza Świdrygiełło.
Początek 1435 roku. Maria, po ucieczce od brutalnego męża, rusza na Litwę. Towarzyszą jej Spytek i Andrzej Tęczyński. Jan Hincza namawia Dziersława, by pogodził się ze stryjem i oddał zrabowane mu skarby. Do arcybiskupa Jastrzębca dociera tylko ułamek roztrwonionego majątku. Dorota z Rytwian jedzie do Sanoka. Towarzyszy jej Mszczuj. Na zamku sanockim Karska ma tajemniczego adoratora, który podrzuca jej prezenty. Zygmunt Korybutowicz dociera do Krzyżaków. Proponuje układ przeciwko Koronie. Do paktu dołącza Świdrygiełło.
Początek 1435 r. Wysłani przez królową Zofię rycerze docierają do Sieradza. Obiecują byłemu mołdawskiemu hospodarowi Eliaszowi, że wkrótce zostanie uwolniony z aresztu. W czasie kolacji upijają Eliasza i wykradają Marię. Z Budy wraca Stanisław Ciołek. Informuje króla i jego radę, że cesarz Zygmunt nie zgodził się na ślub młodego polskiego króla ze swoją wnuczką Anną. Władysław próbuje udobruchać swego brata Kazimierza. Daje mu w prezencie sokoła. Zbigniewowi Oleśnickiemu nie podoba się komitywa braci. Ochmistrzyni królowej - Katarzyna Karska, wbrew ochmistrzowi Malskiemu, wstawia się u królowej Zofii za służącą, która wykrada jedzenie z zamku. Giovanni dekoruje karczmę - maluje na ścianach zwierzęta, kwiaty. Do karczmy zaczyna przychodzić znacznie więcej klientów. Wszyscy chcą obejrzeć piękne malunki.
Początek 1435 r. Wysłani przez królową Zofię rycerze docierają do Sieradza. Obiecują byłemu mołdawskiemu hospodarowi Eliaszowi, że wkrótce zostanie uwolniony z aresztu. W czasie kolacji upijają Eliasza i wykradają Marię. Z Budy wraca Stanisław Ciołek. Informuje króla i jego radę, że cesarz Zygmunt nie zgodził się na ślub młodego polskiego króla ze swoją wnuczką Anną. Władysław próbuje udobruchać swego brata Kazimierza. Daje mu w prezencie sokoła. Zbigniewowi Oleśnickiemu nie podoba się komitywa braci. Ochmistrzyni królowej - Katarzyna Karska, wbrew ochmistrzowi Malskiemu, wstawia się u królowej Zofii za służącą, która wykrada jedzenie z zamku. Giovanni dekoruje karczmę - maluje na ścianach zwierzęta, kwiaty. Do karczmy zaczyna przychodzić znacznie więcej klientów. Wszyscy chcą obejrzeć piękne malunki.
Boże Narodzenie 1434 r. Zofia szykuje się na święta na Wawelu, ale wyjazd zostaje odwołany – na drodze zaspy. Synowie Władysław i Kazimierz są rozczarowani, że matka nie przyjedzie, ale na pociechę dostają od Zofii prezent – jasełka w wykonaniu komediantów. Kazimierz płata figla. Przebiera się za diabła i straszy na korytarzu wawelską służkę. Oleśnicki naciska króla, żeby ukarał za to brata. I Władysław ulega. W czasie świąt jego brat będzie pościł. Maria wysyła do Zofii błagalny list z prośbą o ratunek. Juniores podejmują się misji uwolnienia Marii z Sieradza. Bo właśnie tam król Jagiełło zamknął jej męża Eliasza - byłego hospodara mołdawskiego. Jastrzębiec szuka Dziersława, aby go ukarać za kradzież skarbów, które gromadził przez wiele lat. Lech, Hynek, Gromek i inni mieszczanie przebierają się za kolędników. W karczmie Giovanni zaczyna wzdychać do Kunegundy.
Boże Narodzenie 1434 r. Zofia szykuje się na święta na Wawelu, ale wyjazd zostaje odwołany – na drodze zaspy. Synowie Władysław i Kazimierz są rozczarowani, że matka nie przyjedzie, ale na pociechę dostają od Zofii prezent – jasełka w wykonaniu komediantów. Kazimierz płata figla. Przebiera się za diabła i straszy na korytarzu wawelską służkę. Oleśnicki naciska króla, żeby ukarał za to brata. I Władysław ulega. W czasie świąt jego brat będzie pościł. Maria wysyła do Zofii błagalny list z prośbą o ratunek. Juniores podejmują się misji uwolnienia Marii z Sieradza. Bo właśnie tam król Jagiełło zamknął jej męża Eliasza - byłego hospodara mołdawskiego. Jastrzębiec szuka Dziersława, aby go ukarać za kradzież skarbów, które gromadził przez wiele lat. Lech, Hynek, Gromek i inni mieszczanie przebierają się za kolędników. W karczmie Giovanni zaczyna wzdychać do Kunegundy.
Sierpień 1434 r. Królowa Zofia w asyście Jana Hinczy dociera do Sanoka. Młody król Władysław niby rządzi na Wawelu, ale jest marionetką w rękach Oleśnickiego. Kazimierz wytyka to bratu. Do Budy przyjeżdża polskie poselstwo. Stanisław Ciołek, w imieniu polskiego króla, prosi o rękę królewny Anny – wnuczki pary cesarskiej. Oczywiście cesarz się nie zgadza. I wesprze finansowo Świdrygiełłę w jego walce o wielkoksiążęcy tron. Księżna Anna Fiodorowna zabrania swej córce, księżniczce Ofce kontaktów z Dziersławem i zabiera ją do Warszawy. Dorota z Rytwian przekonuje Ofkę, żeby nie zgadzała się na ucieczkę. Arcybiskup Jastrzębiec wreszcie znajduje Dziersława i grozi, że go wydziedziczy, jeżeli stryjeczny wnuk nie odda mu zrabowanych skarbów.
Sierpień 1434 r. Królowa Zofia w asyście Jana Hinczy dociera do Sanoka. Młody król Władysław niby rządzi na Wawelu, ale jest marionetką w rękach Oleśnickiego. Kazimierz wytyka to bratu. Do Budy przyjeżdża polskie poselstwo. Stanisław Ciołek, w imieniu polskiego króla, prosi o rękę królewny Anny – wnuczki pary cesarskiej. Oczywiście cesarz się nie zgadza. I wesprze finansowo Świdrygiełłę w jego walce o wielkoksiążęcy tron. Księżna Anna Fiodorowna zabrania swej córce, księżniczce Ofce kontaktów z Dziersławem i zabiera ją do Warszawy. Dorota z Rytwian przekonuje Ofkę, żeby nie zgadzała się na ucieczkę. Arcybiskup Jastrzębiec wreszcie znajduje Dziersława i grozi, że go wydziedziczy, jeżeli stryjeczny wnuk nie odda mu zrabowanych skarbów.
Sierpień 1434 r. Królowa Zofia, zgodnie z umową z biskupem Oleśnickim, opuszcza Wawel. Ciężko jej się rozstać z synami. Młody król Władysław wynagradza Daniła i Awdokię za wierną służbę. Dowiaduje się także, że małopolscy możni planują jego ślub z dwuletnią księżniczką Anną - córką Elżbiety Luksemburskiej i Albrechta Habsburga. Na Wawel zjeżdża matka Ofki - Anna Fiodorowna. Rozmawia z Jastrzębcem. Arcybiskup orientuje się, że ukochany stryjeczny wnuk go okradł. Tymczasem Dziersław planuje ucieczkę z Ofką.
Sierpień 1434 r. Królowa Zofia, zgodnie z umową z biskupem Oleśnickim, opuszcza Wawel. Ciężko jej się rozstać z synami. Młody król Władysław wynagradza Daniła i Awdokię za wierną służbę. Dowiaduje się także, że małopolscy możni planują jego ślub z dwuletnią księżniczką Anną - córką Elżbiety Luksemburskiej i Albrechta Habsburga. Na Wawel zjeżdża matka Ofki - Anna Fiodorowna. Rozmawia z Jastrzębcem. Arcybiskup orientuje się, że ukochany stryjeczny wnuk go okradł. Tymczasem Dziersław planuje ucieczkę z Ofką.
