Urodzony ok 1326-32 - zmarł 1401 w Opolu.

Książę opolski zwany potocznie już w tamtych czasach Opolczykiem. Nie mając szczęścia w rodzinnym księstwie, a będąc bardzo ambitny, wyjechał na Węgry w latach 50 XIV wieku. W 1367 roku został palatynem Węgier, co czyniło go drugim urzędnikiem po królu w tym państwie.

Był najbardziej zaufanym człowiekiem Ludwika. Kiedy zmarł Kazimierz to właśnie Opolczyk przybył do Krakowa aby zabezpieczyć dla niego tron , wówczas przyczynił się do obalenia testamentu Kazimierza za co Ludwik obdarował go nadaniem ziemi wieluńskiej. Wkrótce władca Węgier nadał mu Ruś Czerwona odbierając jednocześnie palatynam na Węgrzech. Na Rusi dał poznać jako dobry gospodarz, i mocno przeżył odebranie tych włości przez Ludwika. W zamian otrzymał o wiele skromniejsze nadanie Kujaw i ziemi dobrzyńskiej. Dumny i ambitny próbował także przeforsować swoją kandydaturę do tronu krakowskiego po śmierci Ludwika, jednak z marnym skutkiem.