Urodzona ok. 1340, zm. w styczniu 1387. Wychowywała się na dworze w Budzie jako córka małżeństwa skojarzonego przez Łokietkównę: Stefana Kotromanicia, bana Bośni, z księżniczką gniewkowską Elżbietą.

Jako 14 latka wpadła w oko świeżo owdowiałemu Ludwikowi Węgierskiemu. Związek z miłości okazał się udany. Młoda królowa do końca życia królowej Elżbiety, matki Ludwika, pozostawała w jej cieniu. Przez długi czas Elżbieta nie mogła doczekać się potomstwa, wreszcie, jedna po drugiej urodziły się trzy córki: Katarzyna, Maria i Jadwiga. Gdy została regentką uwikłała się w skomplikowaną i niebezpieczną grę polityczną aż do zaplanowania skrytobójstwa na neapolitańskim królewiczu Karolu. Uległa wpływom wielkorządcy Mikołaja z Gary.

Brak politycznego talentu, nierozważne decyzje i niezdrowe ambicje królowa przepłaciła okrutną śmiercią w 1387 roku. Zanim zginęła (uduszona ponoć własnym warkoczem) upokorzyła się przed oprawcami, błagając o pozostawienie przy życiu córki Marii.