Małżeństwo księżniczki kaliskiej Jadwigi z Władysławem Łokietkiem zawarte zostało najprawdopodobniej w 1293 r. w celu umocnienia sojuszu z Przemysłem II Wielkopolskim, stryjecznym bratem Jadwigi. Od tej pory przez czterdzieści lat dzieliła z Łokietkiem najeżone przeszkodami życie.

Po ucieczce męża z kraju sama przez kilka lat wychowywać musiała dzieci. Przebywała w kujawskim Radziejowie, być może pod opieką tamtejszego mieszczanina Gerka. Ciężkie chwile wynagrodzone zostały jej w 1320 r., gdy wraz z Łokietkiem koronowana została na królową Polski. Do końca życia wiernie wspierała męża w sprawowaniu władzy.

Jadwiga była z pewnością dumną kobietą o silnym charakterze, o czym przekonała się Aldona-Anna. Po śmierci Władysława nie zgodziła się na koronację synowej, twierdząc, że dopóki żyje, tylko ona ma prawo do tytułu królowej Polski. Ostatecznie przebłagał ją ukochany syn, Kazimierza i zgodziła się na koronację jego żony. Sama zaś usunęła się do klasztoru klarysek w Starym Sączu, gdzie w służbie bożej dopełniła życia.

W serialu poznajemy Jadwigę jako cenioną przez poddanych królową, która służy radą królowi Władysławowi i stara się wiedzieć o wszystkim, co dzieje się na Wawelu. Po śmierci męża nie może pogodzić się z faktem, że teraz to Aldona jest królową. Jadwiga w końcu wybiera życie zakonne i wyjeżdża do Sącza. Ale choć żyje za klasztornymi murami, wciąż jest na bieżąco z krakowskimi wydarzeniami.

W finale pierwszego sezonu serialu traci zmysły i umiera.