Korona królów

Wąż i krzyż – wieczna pamięć księcia Olgierda

Olgierd – jeden z czternaściorga dzieci Giedymina, brat królowej Polski Aldony-Anny, żony Kazimierza Wielkiego, ojciec Jagiełły – króla Polski. Za jego rządów Litwa zdobyła tyle ziem, że na mapie ówczesnej Europy wyrosło duże i znaczące państwo. Pokonał Złotą Ordę i włączył do swego księstwa Kijów. Olgierd – Wielki Książę Litwy wiedział, że największym wrogiem jego kraju są Krzyżacy, którzy regularnie organizowali rejzy, czyli wojenne wypady. Dlatego chciał, aby inne granice były spokojne. Gdy jego ukochana siostra Aldona wyszła za mąż za polskiego króla, Olgierd starał się, aby stosunki między dwa krajami były jak najlepsze. Zawarł więc pokój z Kazimierzem Wielkim oraz z Zakonem Inflanckim. Czy zaprzyjaźnił się z królewskim szwagrem? Chyba tak. Z pierwsza żoną Anną miał 7 dzieci, z drugą Julianną Twerską, szesnaścioro. Jego potomkowie byli książętami władającymi m.in. Trokami, Nowogrodem i Witebskiem, a córki żonami książąt m.in. Meklemburgii, Moskwy i Mazowsza. A jeden z synów – Jogaiła został polskim królem. Gdy umarł pożegnano go uroczystym pogrzebem w obrządku pogańskim. Bo Olgierd nigdy się nie ochrzcił, chociaż jego żona Julianna i część dzieci była wyznania prawosławnego. On wybrał Perkunasa i węża Żaltysa, który miał strzec domowego ogniska.